In The Land of Fidel: Vinales

Tutaj za oknem pada, więc wróćmy znów na sekundę na Kubę!

Prawie jak Ameryka

A wy narzekacie na TIRy

Po wizycie na plaży postanowiliśmy odrobinę przyspieszyć. Głównie na postanowieniu się skończyło, jak widać na obrazku powyżej. Z każdą chwilą było coraz bliżej wieczora, a jeżdżenie po zmroku mogłoby się skończyć przypadkowym powrotem do Hawany.

Głodni?

Brzyyyydal

Żadna kobieta nie może narzekać na brak uwagi

Gdzieś w tym momencie pogoda się rozszalała. Z sekundy na sekundę ze słonecznego dnia trafiliśmy w burzę. Na szczęście był to ostani deszcz podczas naszego pobytu.

"Ciągle pada..."

W każdym bądź razie dotarliśmy do Valle de Vinales i miasteczka Vinales: naszego pierwszego noclegu poza Hawaną.

"... asfalt ulic jest dziś śliski jak brzuch ryby..."

"...ludzie biegną, bo się bardzo boją deszczu..."

I nawet w deszczu udało nam się odnaleźć nasz hotel - La Ermita (pustelnia).

Pustelnia

Czemu pustelnia? Hotel był położony na wzgórzu, nad samą doliną. Valle de Vinales z miasteczkiem Vinales, to jeden z najładniejszych zakątków Kuby (nam akurat podobała się cała ;-) ) . Wikipedia twierdzi, że została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO i jakoś wcalę się nie dziwię. Tutaj uprawia się najlepszy tytoń na Kubie, czyli ten który jest używany do produkcji najlepszych cygar na świecie - o tym w następnym poście. Zacznijmy od hotelu...

"...a ja moknę i moknę..."

"...Mokre niebo się opuszcza coraz niżej..."

"...żeby przejrzeć się w marszczonej deszczem wodzie. A ja?"

"...żadna siła mnie nie zmusza i nie goni..."

"...przyglądając się jak mokną bzy w ogrodzie. A ja?..."

"A ja chodzę, nie przejmując się ulewą ani spiesząc"

Jeszcze tylko pokój i idziemy zwiedzać.

Poza Hawaną hotele są...

...odrobinę bardziej klimatyczne

Taras (jakby ktoś się nie domyślił)

Ot tutaj mieliśmy jeszcze małą przygodę. Otóż wypatrzył nas ogrodnik i oczywiście z moim świetnym Hiszpańskim pokiwałem głową. Poczęstował mnie cygarem i co najciekawsze dał mi kwiatka na migi wyjaśniając, żebym wręczył go mojej małżonce.

Prezenty

Długo tłumaczył, że jesteśmy rodziną, przyjaciółmi etc. Po chwili zniknał, ale niestety tylko na chwilę. Wrócił z garścią cygar i znów dostałem je w prezencie. Tym razem już coś mi zaczęło świtać i odmówiłem. Wtedy dopiero zaczął prosić o jakieś pieniądze, bo w końcu jesteśmy rodziną. Niestety na jedyne drobne jakie miałem w postaci 1$ obruszył się, obraził i już go więcej nie widzieliśmy. Coż mi biednemu pozostało, po takiej krzywdzie jaką wyrządziłem swojemu przyjacielowi i rodzinie...